برگشت

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟ زمر آیه ۳۶

مشاهده منو

۱ مطلب با موضوع «مدیریت بحران» ثبت شده است

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟ زمر آیه ۳۶

((تا تصمیمی گرفته نشود تغییری رخ نخواهد داد))

شنبه, ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۴:۲۰ ق.ظ
 

کليک کنيد

بستن

عنوان عکس

توضيحات عکس

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

بستن

عنوان عکس

توضيحات عکس

کليک کنيد

بستن

عنوان عکس

توضيحات عکس

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

کليک کنيد

بستن

عنوان عکس

توضيحات عکس
درباره سايت

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟ زمر آیه ۳۶

 
0021
این سایت برای یه اشتراک گذاشتن راحت تر
جزوه ها و مرجع های رشته ی مهندسی عمران
برای دانشجویان و دانشجویان دانشگاه ازاد شیراز
و همچنین نظرر سنجی های مختلف برای ارتقا سطح
فرهنگ فضای دانشگاه ایجاد شده است.


نظرات سازنده ی خودرا به اطلاعمان برسانید

با تشکر
 
book
book
book
book
book
book
 
چهارشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۴
چهارشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۴
دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴
جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴
جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴
 
green icon
تعداد پست ها: ۶
 
 

مدیریت بحران

بحران می تواند در هر کاری بوجود آید. ممکن است در درس خواندن هم دچار بحران شوید.زمانی که کارتان درمعرض خطر قرار میگیرد باید مانند یک فرمانده نظامی در جنگ تفکر نماییدگاه مجبور می شوید تصمیمات مهم و دشواری بگیرید و آن هارا بی درنگ اعمال نمایید.با بکارگیری اصول استرتژی نظامی در زندگی و شغلتان می توانید شرایط را عوض کرده و به نتایج فوق العاده ای دست یابید.

 

استراتتژی 1 :

اصل هدف: هدفتان را مشخص کنید.

استراتتژی 2 :

اصل حمله : جسورانه عمل کنید و به جلو حرکت کنید تا با سختی روبرو شده و مشکل را حل کنید. ناپلئون می گوید : (( هیچ نبرد بزرگی از موضع دفاعی پیروز نبوده است. ))

استراتتژی 3 :

اصل مانور: انعطاف پذیر باشید. به انجام دقیق یک اقدام جدید برعکس آنچه تاکنون انجام می دادید فکر کنید. تمام راه ها را برای خود باز بگذارید.

استراتتژی 4 :

اصل اطلاعات : در مورد شرایط فعلی بحرانی تمامی اطلاعات را از هر جایی بدست آورید و شناسایی کنید.

استراتتژی 5 :

اصل استقامت : به نظر می رسد موفقیت تا حد زیادی به صبر و استقامت وابسته است. صبر و استقامت ، درست در لحظه ای که دیگران دست از تلاش می کشند.

اقدام مناسب در لحظه بحران:

(( شجاع باشید، و شجاعت یعنی: توانایی پشت سر گذاشتن شکست ها یکی پس از دیگری ، بدون از دست دادن ذره ای از شور و اشتیاق. ))